İstanbul Deplasmanı Sonunda bahar geldi, koktu buram buram ve güneş yazın habercisi yüzünü gösterdi. Bunu geçtiğimiz hafta sonu İstanbul Büyükşehir Belediye maçına giden sekiz bin civarında gerçek Bursasporlu & Bursalı doyasıya hissetti. Doyasıya hissetmek istedikleri, derin derin nefes almak istedikleri İstanbul'un boğaz havası değil şampiyonluk havasıydı ama Ali Sami yen stadyumunun yeşil çimleri üzerinde bu yoktu. Yeşil çimlerde oynayan Bursasporlu futbolcular anlaşılmaz bir şekilde şampiyonluk ilanını erteleme kararı almışlardı.
Tribünler ise tam tersi, İstanbul'un en arka sokaklarına kadar haykırdılar Bursaspor'u, yeşili beyazı. Önemlidir istanbul deplasmanları. Üzüntü hanesi daha fazladır belki sevince göre ama Bursaspor taraftarı hiç bir zaman eksik olmamıştır İstanbul vitrininden. Bu seferde öyleydi hani. Üstelik her yeri yeşile beyaza boyarcasına. Aynı duygunun aynı heyecanın sahada oynayan futbolcularda olmayışını umursamıyorum, içlerinden kaç tanesi Bursaspor forması aşkıyla oynuyor siz biliyorsunuz. Beni endişelendiren adına bir türlü süper demeye alışamadığım 1.Lig'te yaşadığımız geçmiş hikayelerin yeniden yazılması ve okunması yani futbolcuların vurdumduymazlığının, banknot profesyonelliğinin tekerrür etmesi. Yolumuz 1.Lig yani gerçek yerimiz. 2.Lig'te yaşadığımız 2 senenin hesabı 1.lige döndüğümüzde mi görülür yoksa bir ömür boyu görülmeye devam mı eder bilinmez ama emin olduğum tek şey oradaki cezamızın 1 sene ile sınırlı olması gerektiğiydi.
Herkesin şampiyonluk telaffuz ettiği bir ortamda eski defterleri fazla karıştırmayacağım, ama bu hiç karıştırmayacağım anlamına da gelmiyor. Herkesin susup sabredip bir an önce 1.Lige çıkmamızı beklediği sezonda acaba sonrası hiç merak edilmiyor mu ?
Son yıllarda Bursaspor'un ve adının önünde giden ve sürekli kendini geliştiren Bursaspor taraftarı artık bunu da düşünmeye başlamaladır. Yoksa pazar günkü Ali Sami Yen tablosunu daha çok yaşarız.
Dibe vurduğumuz günlerin sonrasında bir de çıkışımız olacaktı ve bu artık çok yakın. Kabul ediyorum; şampiyonluğu kutlamak, sevinmek Bursasporumuzu, yeşili beyazı haykırmak sonuna kadar hakkımız ama son iki maçtır sahada gördüğüm Bursaspor forması giymiş futbolcular bir an beni 2-3 sene öncesine 2.lige doğru yaşanmaya başlanan, engellenemeyen o kötü günlere götürdü. Boğazdan gelen serin bir esinti olduğunu düşündüğüm bu rüyadan hemen silkindim ve yeşilin beyazın hakkını veren o binlerce Bursasporlunun arasında kendimi sımsıcak hissettim. Havalara uçuşan atkıların bayrakların arasında kayboldum gittim.
Çayımı yudumladım, ince belli bardağı masaya bıraktım gazetelerimi koltuğumun altına sıkıştırararak Pınarbaşından, ara sokaklardan ortapazar caddesine doğru yürümeye koyuldum. Devlet hastanesi önüne geldiğimde saat 18:30 civarıydı, güneş o günün en güzel ışığını Bursa üzerine serpmişti. Tam o sırada Ovaakça tarafından yükselen sessiz haykırışı öylesine net duydum ki, ellerimi kulaklarıma götürmeye çalıştım. Bursaspor geliyordu... Ama gerçek Bursalının ve Bursasporluların sayesinde...
03.04.2006 00:00:40, Uğur Çelikkol
Bu yazı 3261
kez okunmuştur.
Sitedeki yazılardan yazarların kendisi sorumludur; site yönetimi
yazılardan sorumlu tutulamaz.
Bursaspor için internet üzerinde hazırlanmış ilk
internet sitesi "Bursaspor. net" Grup ÇEYNÇ Tarafından
Hazırlanmaktadır...
Sitenin alt yapısı ve yazılımı Profornet tarafından
sağlanmaktadır.
