Pazar günü 40 yıldır beklenen şampiyonluğu yaşama umuduyla stada koşan, kenti adeta yeşil beyaza boyayan taraftar, hiç hesapta olmayan bir yenilgiye tanıklık etti stadyumun koltuklarında, ve öylesine kala kaldı. Lig A'da 3. haftadan bu yana zirveyi bırakmayan Timsah, derbi niteliği taşıyan maçta, konuk ettiği Antalyaspor'a anlaşılmaz bir şekilde 2-1 yenildi. Ne var ki Altay'ın Mardinspor karşısında aldığı 3-0'lık mağlubiyet, taraftarı yıkan üzücü skoru biraz hafifletti, Şampiyonluk turu ise bir sonraki haftaya kaldı.
Maçın bitiminde hayal kırıklığı yaşayan ve tepki gösteren taraftarlar vefasızlıkla suçlandı. Konu vefaysa eğer bu taraftar gerektiğinde vefasını göstermiştir, varını yoğunu verdiği şehrinin takımı ise onu hep üzmüştür. Bursa taraftarının ve halkının tek kötü huyu sevincini ve üzüntüsünü çok üst düzeyde yaşaması bunun dozajını ayarlayamaması olabilir. Biraz daha derine inerseniz bunun aslında Türk toplumunun da genel özelliği olduğunu görebilirsiniz.Yani biz ne sevinmeyi ne üzülmeyi ne yemeyi ne içmeyi ne de başka duyguyu hakkıyla yaşayamayız.
Koskoca bir sezon boyunca Yönetim, futbolcu ve ismini sayamadığımız diğerleri tarafından verilen emekleri hiçe saymak kimsenin haddine değil ama Antalya maçında alınan sonucu sadece futbol üç sonuçlu bir oyundur ' a bağlamak Bursaspor'u bir sezondur değil yıllardır destekleyip sürekli çıta yükseltme maçlarında abondene olan taraftara haksızlık yapmaktır.
Antalya maçında alınan sonuç o kadar basit değildir. Şampiyonluk kutlamalarına hazırlanan heryeri yeşil boyaza boyamaya hazırlanan Bursa'nın hevesi geçmişte örnekleri olduğu gibi yine kursağında kalmıştır. Anlaşılan o ki ne futbolun 90 dakika olduğunu ne de ligin uzun bir maraton olduğunu anlayamamışız. Lafta kalmış "lig uzun maraton" söylemleri. Son 10 haftadır Zafer sarhoşuyken, hangi maçta tur atarızı hesaplarken, timsah yürüyüşünde rekor kırmaya hazırlanırken, şimdi herkes namluları birbirine çevirmiş halde bulduk kendimizi?..
Bursaspor'un başına gelen yönetimler ve kadrosunda oynayan futbolcuların en büyük eksiği bu şehrin havasını koklayamamak..! Son maç tarihe yine bunun bir örneği olarak geçti.
Taraftarın, sevgisini göstermek gibi tepkisini ortaya koymak ta hakkıdır. Bursaspor taraftarı ne söylerse ne yaparsa haklıdır, bir kere her şeyden önce yılların birikimi ve başarıya susamışlığı vardır...Yıllardır oyalanmış taraftar dan hala sabır beklenmektedir ve bu gibi olaylardan sonra hep "bir grup taraftar" dan söz edilir. Kimse o bir grup taraftar, hep böyle özel günlerde meydana çıkarlar sonra kaybolurlar, onlardan hep "bir grup taraftar" olarak bahsedilir. "Satılmış" diye bağırmayı kimse tasvip edemez, böyle bir noktada haklı yanı bulunamaz ama neden kimse taraftarın yanındaki koltuğa oturmaya çalışmıyor? Neden onlar gibi düşünmeye çalışmıyor?
Herşeyiyle maç sonrası yaşanacak patlamaya, kutlamalara hazır olan binlerce insanın şok bir yenilgi sonrası üstelik bu yenilginin ardından da bir çok dedikodunun beraberinde geleceği bilindiği halde kalkıp şampiyonluk kutlamasına devam edilmesi nasıl bekleniyor? Yine olmadı, yine olmadı. Bursaspor taraftarı yine deşarj olamadı, gönlünce kutlayamadı süper lige dönüşü. Trabzon'u ilk maçta 3-0 yendiğimiz, sonrasında da 5-1 yenilerek elendiğimiz maç gibi anlamsız açıklamasız bir maçtı işte bu. Lütfen olayı çarpıtıp taraftara yüklenmeyelim, dikkatleri başka yöne çekmeyelim. Böylesine önemli bir maç öncesi tribün liderlerinin stadyuma alınmaması olayını da anlayamadım. Üstelik pazar günkü maçta sizin o idam etmek istediğiniz bir grup taraftarın yanısıra binlerce üzüntüsünü içine atan, ağzından yuh kelimesi dahi çıkamayacak kadar üzülerek evinin yolunu tutan insan da vardı.
Bugün kimse Bursaspor'u süper lige taşıyan bu büyük sorumluluğu alan Kızıl ve yönetimine laf söylemiyor. O zaman kimse taraftardan özür dilemesini istemesin. Taraftar gönül almasını da bilir, merak etmeyin birileri önce bu her çıta yükseltme aşamasında yaşanan hüsranı açıklasın, desin ki bu şehir böyle bu şehrin havasından suyundan böyle oluyor ona bile razıyım. Maçı 1-1 bitirmekle 2-1 bitirmek arasındaki farkı yaşıyorsunuz hepsi bu.Evet futbol nankör bir oyun, onun için hep galip gelmeye çalışmak zorundasınız, en azından misyonunuzu tamamlayana kadar!!
Bursaspor'un şampiyonluğu hakkıyla yine kutlanamadı ama bu takım görevini yerine getirip adına yakışmayan ligten kurtuldu ve adını Süper Lig'e yazdırdı, gönülden tebrik ederiz hayırlı uğurlu olsun. Ama biz taraftarız bizim işimiz duyguyla, gönülle... Bir anlamda da biz bu dükkanın, stadyumun devamlı müşterisiyiz ve "Müşteri daima Haklıdır".
Bursaspor’un asıl mücadelesi 2 hafta sonra başlıyor.
Levent Gencelli'nin bugün yazısında söylediği gibi; "Bursaspor’un asıl büyük mücadelesi şimdi başlıyor.Bursa ve Bursaspor, Antalya maçına saplanıp kalmamalıdır.Bursa, akılcı, sağduyulu ve geçmişten ders aldığını göstermezse, meydan Bursasporlu geçinenlerle Bursaspor’dan geçinenlere ve Bursaspor’u siyasetin aracı haline dönüştürmeyi hedefleyenlere kalacaktır."Kimse yazdıklarımı yanlış anlamasın, bozulmasın... Lafım herkese, yönetime, futbolcuya, stadyum görevlisine, stadyumda ki simitçisine, basına, taraftara hatta kendime bile... Bu bulaşıcı hastalıktan ya hep beraber kurtuluruz ya da beklemeye devam ederiz "bilim" bir çare bulur diye....
