Son iki yılın maçlarından bir puan cetveli yapılsa, Bursaspor'un açık ara ile önde olduğu görülür. Ertuğrul Sağlam'ın Bursaspor'un başına geldiği günden bu yana ligin zirvesinde Bursaspor var. Bu gerçekleri görmeyen gözler, hala yeni favoriler icat etmeye çalışmaktalar. Hala Bursapor'u küçümseme çabaları var. Yenilginiz yok, lidersiniz: Ama kendinizi bir türlü beğendiremiyorsunuz. Bu işin içinde bir iş var. Ama anlayamadık bir türlü ne olduğunu. Yok, Bursaspor yavaş oynuyormuş, yok Bursaspor iyi oynamıyormuş. Hiçbir şey bilmiyorsanız tabelaya bakın. En büyük favorilerinizin perişan hallerine bakıp yaşanan değişimi algılamaya çalışın. Hala dillerinizde Beşiktaş, Galatasaray, Fenerbahçe nakaratları. Yahu, transfer sezonunu şampiyonunun, ligin de şampiyonu olduğu yıllar artık çok gerilerde kaldı. Artık takımların mücadele gücü, sahip oldukları yıldızlarla ölçülmüyor. Hatta bir takımda ne kadar çok yıldız varsa, gücünüz o kadar azalıyor. Zaman baskı zamanı, zaman mücadele zamanı, zaman koşma zamanı. Elinizi belinize koyup önünüze gelene çalım atacaksınız, topu kaybedince olduğunuz yerde duracaksınız: Atı alan da Üsküdar'ı geçecek. Sonra da diyeceksiniz ki bende Guti var, bende Quaresma var, Kewell var, Baros var, Alex var… Eh varsa tepe tepe kullanın da görelim bakalım. Görüyorsunuz, biraz tempolu, mücadeleli oynamaya çalışınca bu yıldızlar hemen sakatlanıyorlar. Maçlar zora girince kurtarıcı olarak Onur'dan, Necip'ten, Aydın'dan medet umuyorsunuz. Sonra da vay ben ne yaptım? Onca para ödedik şimdi nerelerdeyim deyip dövünüyorsunuz. Oh olsun! Bu sizlere az bile…

Bursa -Karabük

Maçtan önce maçın zor geçeceği zaten biliniyordu. İlk yarı sahada çok güzel, heyecanlı bir maç vardı. Çok pozisyon ürettik. Ama ürettiğimiz pozisyonları gole çevirmekte çok zorlandık. Zaten bu yıl en çok dikkat çeken şey de o. Çok pozisyon üretip pek azını gole çevirebiliyoruz. Geçen haftaki Belediye ve bu haftaki Karabük maçlarında kaybedilen dört puanın asıl sebebi de bu. Yaratılan çok uygun pozisyonlarda, ya son pas tercihi kötü oluyor ya da gol vuruşu kaleyi bulmuyor. Aslında bu konu üzerinde durmakta fayda var. Maçlarımızda rakip kalecilerin kurtardığı çok önemli pozisyonların sayısı oldukça az: Bu konudaki en büyük sorun, gol vuruşlarının kaleyi bulmaması. Pozisyonu bulan oyuncu topu dışarıya atıyor. Bu konu üzerinde çalışmak gerek. Sebep her ne ise; heyecan mı, kaybetme korkusu mu? Ertuğrul Sağlam öncelikle bu konu üzerinde durmalı.
İlk yarıdaki performansları ile Insua, Batalla, Ozan İpek, İsmail Haktan, Turgay geri dönüş mesajlarını verdiler. Ön liberoda Svenson ve Insua tercihleri takımın savunma gücünü azalttı. Defansta bolca hatalar yaptık. Hüseyin Cimşir'in bu bölgedeki katkıları çok önemlidir, küçümsenemez. Eğer sözünü ettiğiniz takım olmak ise Hüseyin Cimşir'in bu takıma defansif katkıları görmezden gelinemez.
Volkan Şen konusunda ise Ertuğrul Sağlam yerden göğe kadar haklıdır. Volkan Şen yaptığı davranışla Bursaspor'u da cezalandırmıştır. Ama bunu yapmaya da hiç hakkı yoktur.

Bu maçın ikinci yarısındaki düşüş ise ayrıca irdelenmelidir. Ne oldu da ilk yarıdaki o arzulu, istekli Bursaspor ikinci yarıda görülmedi? Pozisyona bile giremediğimiz gibi, Karabük'e çok net gol pozisyonları verdik.

Bünyamin Gezer

Bu Bünyamin Gezer'den çektiğimiz nedir Allah aşkına? Çaldığı penaltı, penaltı ise Türkiye Liglerinde her maçta en az on tane penaltı çalınması lazım. Bu kadar ucuz penaltıyı niye Bursaspor aleyhine çalıyorsun? Geçmişe gidelim. Geçen yıl Belediye maçının başında saymadığı (buz gibi goldü) golümüzü, ikinci yarıda vermediği (buz gibi penaltıydı) penaltımızı; Galatasaray maçında Zapo'ya gösterdiği kırmızı kartı hatırlayın. Bunca, sonuca "doğrudan" etki eden "hatayı" bir takımın aleyhine yapmak yalnızca bir "tesadüf "olarak açıklanabilir mi? Öncelikle bu sorunun cevabını vermek lazım. Bunu "tesadüf" olarak yorumlayabilmek için tesadüfün kelime anlamını çokça zorlamanız lazım.

Böyle "tesadüf" mü olur kardeşim???